Μόλις τελείωσε ο αγώνας της εθνικής μας με την Ισπανία. Μέσα σε ένα χρόνο χάσαμε δυο φορές με τον ίδιο τρόπο. Εξευτελιστικά. Όχι για κανέναν άλλο λόγο, αλλά επειδή παίξαμε παιχνίδι σκοπιμότητας θυσιάζοντας το θέαμα για τη νίκη, και στο τέλος καταφέραμε να χάσουμε και να γίνουμε και αντιπαθητικοί. Η Ελλάδα έπαιξε σκληρή άμυνα (για να κρατήσει τι;) και στην επίθεση δεν ήξεραν τι να κάνουν τη μπάλα, ενώ η Ισπανία έτρεχε, χαιρόταν να παίζει και χαιρόσουν να τη βλέπεις.

Μια χώρα κλειστή, αμυντική, χωρίς φαντασία, χωρίς ατομική πρωτοβουλία και με φτωχά αποτελέσματα απέναντι σε μια άλλη θεαματική, ακομπλεξάριστη, επιθετική, που απολαμβάνει το παιχνίδι, χαίρεσαι να τη βλέπεις και πετάει εκεί που η άλλη σέρνεται. Η τελευταία πρόταση δεν αναφέρεται απαραίτητα στο μπάσκετ…

Δημήτρης Κάζης

These icons link to social bookmarking sites where readers can share and discover new web pages.
  • Digg
  • Sphinn
  • del.icio.us
  • Facebook
  • Mixx
  • Google
  • Furl
  • Reddit
  • Spurl
  • StumbleUpon
  • Technorati