Η πρώτη μας επαφή με την Santa Cruz ήταν στις αρχές του ’90 μέσα από το κλασικό παιχνίδι της Epyx, California Games. Βλέπετε η εταιρία τότε ασχολούταν και με τον σχεδιασμό ρούχων και τα λίγα κομμάτια που έρχονταν εδώ ήταν πανάκριβα. Όπως και να ’χει στο παιχνίδι διάλεγες τον χορηγό σου και μπορούσες μετά να διαγωνιστείς στα αθλήματα που περιλάμβανε. Για τους παλιούς να θυμίσουμε ότι την διανομή σε Αγγλία και Αμερική έκανε η πάλαι πότε U.S. Gold. Περάσαμε λοιπόν ένα Σαββατιάτικο απόγευμα στην Santa Cruz για να πάρουμε λοιπόν έτσι και εμείς μια ιδέα πώς είναι ένα κλασικό παραθεριστικό κέντρο στην δυτική ακτή. Μας δόθηκε επίσης η ευκαιρία να ξεδιαλύνουμε γιατί η μισή Αμερική θέλει να μετακομίσει στην California.


Το πρώτο πράγμα που βλέπει κάποιος πριν καν φτάσει στην παραλία είναι ένα skate park. Το συγκεκριμένο έχει δωρεάν πρόσβαση στο κοινό και βρίσκεται εκεί αντί για παιδική χαρά για να κάνουν τα παιδιά εξάσκηση. Όπως θα διακρίνετε στις φωτογραφίες τα παιδιά περιμένουν χαλαρά στην ουρά για το πότε θα έρθει η σειρά τους. Δεν θα πρέπει να μας κάνει εντύπωση, ας μην ξεχνάμε ότι το skateboard ήταν ιδιαίτερα δημοφιλές εδώ χρόνια πριν κάνει καν την εμφάνισή του στην Ελλάδα. Βλέποντας το πλήθος από τις ράμπες ξυπνούν εφηβικά όνειρα και μας έρχονται αναμνήσεις άπειρων ωρών μπροστά στην οθόνη προσπαθώντας για ένα χρυσό μετάλλιο στο αγώνισμα του skateboard.


Στο βάθος της ίδιας φωτογραφίες διακρίνονται κάποιοι τύποι αραχτοί έξω από ένα μαγαζί για tattoo συμπληρώνοντας έτσι το τοπίο.


Πέρα από τα άτομα που έκαναν κόλπα με BMX και skateboards ιδιαίτερη εντύπωση μας έκανε ο τύπος που έκανε κόλπα με ένα πατίνι.


Συνεχίζοντας συνειδητοποιείς ότι η παραλία είναι πολύ μεγαλύτερη από αυτές που έχουμε συνηθίσει εδώ στην Ελλάδα. Για παράδειγμα η προβλήτα είναι αρκετά μεγάλη ώστε να μπορείς να την διασχίσεις άνετα με το αυτοκίνητό σου. Διαθέτει και πάρκινγκ αν θες να σταματήσεις να φας το παγωτό σου αγναντεύοντας τον ωκεανό! Αρκεί να μην έχει πολύ κίνηση γιατί θα φας κάνα εικοσάλεπτο μποτιλιάρισμα στο μπες-βγες.


Παράλληλα με το μέγεθος έρχεται και η τάξη. Πέρα από τις διάφορες ταμπέλες παρατηρούμε ότι όλα είναι οργανωμένα. Ακόμη και τα beach volley βρίσκονται σε συγκεκριμένο σημείο της παραλίας παραταγμένα έτσι ώστε να μην ενοχλούν τους (ελάχιστους) λουόμενους. Οι λόγοι που δεν είδαμε πολύ κόσμο να κολυμπάει είναι διάφοροι. Πρώτος και καλύτερος τα παγωμένα νερά του Ειρηνικού, άλλο το πέλαγος και άλλο ο ωκεανός. Επίσης τα κύματα, ρεύματα κ.λπ. είναι αρκετά επικίνδυνα και θέλουν ιδιαίτερη προσοχή. Τέλος, αν συνδυάσεις τσούχτρες και φύκια king-size, δημιουργούν ένα κλίμα καθόλου φιλικό προς τους κολυμβητές. Γι’ αυτό και στο Baywatch είχαν τόση δουλειά!


Σχετικά με το μέγεθος της παραλίας που αναφερθήκαμε πριν, έχει στηθεί και ένα stage για μια δωρεάν συναυλία! Προσφορά του Δήμου, ξέρετε όπως εδώ έχουμε Κότσιρα, Τσακνή κ.λπ. μόνο που εκεί θα βλέπαμε τον Mark Farner από τους Grand Funk Railroad. Η ποιότητα του ήχου - stage & μηχανημάτων θα έκαναν να ζηλέψει την οποιαδήποτε εδώ καλοκαιρινή συναυλία μεσαίου μεγέθους!


Για όποιον βαρέθηκε να περπατάει και θέλει μια άποψη από ψηλά υπάρχει πάντα το τελεφερίκ. Αρκετά διασκεδαστικό και πρακτικό μιας και οι αποστάσεις είναι όντως αρκετά μεγάλες. Η ιδέα και μόνο να διασχίσει κάποιος όλη την παραλία με τα πόδια είναι αρκετά τρομακτική μιας και εκτείνεται για αρκετά χιλιόμετρα.


Μπροστά από την σκηνή ο κόσμος χαλαρός περιμένει την απογευματινή συναυλία, να ξεκινήσει στις 6. Για τους πιο βραδινούς υπήρχε και δεύτερο show στις 8. Όπως βλέπετε η καρεκλίτσα είναι απαραίτητο αξεσουάρ όπως και κάποια πιο ζεστά ρούχα μιας και με το που πέφτει ο ήλιος η θερμοκρασία κατεβαίνει αρκετούς βαθμούς κάνοντας το μακρυμάνικο απαραίτητο. Επίσης η νοοτροπία είναι τελείως διαφορετική και ο Marilyn Manson να έπαιζε σίγουρα θα είχε διαφορετικό κόσμο αλλά όσοι ήθελαν θα βρίσκονταν χαλαροί στις καρεκλίτσες τους με το cooler γεμάτο μπύρες δίπλα τους. Βλέπετε η μουσική προσφέρεται για χαλάρωση και ευχαρίστηση και όχι για ξέσπασμα!


Αφήνοντας την παραλία πίσω μας και παίρνοντας τον δρόμο για το Monterey (ναι αυτό που γίνεται το φεστιβάλ) περάσαμε και από την River Street. Αυτή όπως λέει και η ταμπέλα είναι η οδός που διασχίζει το κέντρο της πόλης με μαγαζιά και εστιατόρια δεξιά και αριστερά. Η μέρα έτσι και αλλιώς έφτανε στο τέλος της και η εμπειρία της διανυκτέρευσης σε motel μας περίμενε. Την επόμενη φορά που θα έρθουμε μπορεί να μην κρατάμε σανίδα για surf ή skate αλλά ένα ζευγάρι Inline-skates για να κάνουμε την βόλτα μας στο Pier όπως στο California Games θα τα έχουμε σίγουρα, ίσως και κάνα frisbee για την παραλία.

Φωτογραφίες: Anna Kweskin

Χρήστος Αναγνώστου

These icons link to social bookmarking sites where readers can share and discover new web pages.
  • Digg
  • Sphinn
  • del.icio.us
  • Facebook
  • Mixx
  • Google
  • Furl
  • Reddit
  • Spurl
  • StumbleUpon
  • Technorati