Εντυπωσιακό. Μια στιγμή χαλάρωσης να βρεις και διαρρηγνύεις τις στερήσεις σου στο άψε σβήσε. Ένας διπλός ελληνικός μεσημεράκι στην Πλάκα, ας πούμε, ήταν απ’ τα καλά που θα μπορούσαν να μου συμβούν κάποτε. Το δοκίμασα την περασμένη εβδομάδα. Το τεύχος Μαΐου του «Διφώνου» (αυτό με εξώφυλλο τους Active Member blindfolded) έκανε να τραβήξει ο καφές κοντά στη μια ώρα, να πιω κι όλο το νερό και λίγο ακόμη θα άδειαζα και το κατακάθι, που ως γνωστόν δεν πίνεται (φοιτητές το νερώναμε για να βγει κανένα έξτρα τσιγάρο).

Το «Δίφωνο» πρέπει να είναι το πληρέστερο μουσικό περιοδικό που κυκλοφορεί αυτή τη στιγμή. Πουθενά δεν βρίσκεις πια συνεντεύξεις με ουσία και θέματα από τον τελευταίο δίσκο του Peter Hammill μέχρι το αφιέρωμα «Ντραμς: ο μεγάλος ρυθμός του σύμπαντος» μαζί. Το cd είναι από ένα ακουστικό live jam των Active Member στα πλαίσια του no sponsors που δεν εξαπατά και δεν κοροϊδεύει κανέναν, αντιθέτως, του δίνει ένα αντάλλαγμα πολλαπλάσιο των 6 ευρώ που πλήρωσε στον περιπτερά. Χωρίς την άδεια των συντελεστών αναδημοσιεύω και μια απάντηση (του Μιχάλη Μυτακίδη στον Μιχάλη Παπαμακάριο).

«Μ.Μ.: Πριν σου πω για το cd, πρέπει να εξηγήσω το λόγο που δεχτήκαμε να γίνει όλη αυτή η ιστορία με το Δίφωνο. Όλα αυτά τα χρόνια έβρισκα απίστευτο ενδιαφέρον στη λογική και τη δράση κάθε media assassin. Να εμφανίζεσαι όποτε εσύ επιλέγεις και να τους κάνεις άνω-κάτω, αν μπορείς να το πεις έτσι. Δεχτήκαμε λοιπόν την πρόταση του περιοδικού, μιας και κάποιοι όροι από την πλευρά μας έγιναν δεκτοί, για παράδειγμα, το cd να είναι μια λάιβ ηχογράφηση που έγινε με λίγο κόσμο από μια βραδιά Στον Αέρα, που ήταν αφιερωμένη στο no sponsors. Μάλιστα διαλέξαμε να πούμε κάποια τραγούδια που ο κόσμος μας ζήταγε να ξεπλύνουμε από την παρουσία κάποιων ξεπεσμένων, οι οποίοι δυστυχώς συμμετείχαν στις αρχικές ηχογραφήσεις. Δεχτήκαμε επίσης να κάνουμε εξώφυλλο, με δεμένα όμως μάτια, τονίζοντας ότι οι παράξενοι της υπόθεσης αυτής, που λέγεται μουσική βιομηχανία στη χώρα αυτή, είμαστε εμείς και δεν γουστάρουμε ούτε να τους βλέπουμε. Επίσης το εξώφυλλο, η συνέντευξη και το cd, είμαι σίγουρος ότι θα κάνει πολλούς και διάφορους να νιώσουν περίεργα με την πάρτη μας κι αυτό είναι κάτι που με χαροποιεί ιδιαίτερα. Θα το δείτε εξάλλου κι εσείς από τις επιστολές διαμαρτυρίας που θα δεχτείτε στα επόμενα τεύχη. Επίσης, για το cd πρέπει να πούμε σε όλους ότι δεν ήταν αγαθοεργία, αλλά πληρωθήκαμε γι’ αυτό κι έτσι μπορούμε να φάμε τα λεφτά που μάλλον προέρχονται από διαφημιστές στη «καμπάνια» του no sponsors. Τέλος, όλα αυτά συμβαίνουν για την αξιοπρέπειά μας και μόνο και δεν δίνουμε λογαριασμό στους βλάκες που έτσι κι αλλιώς είναι ανίκητοι».

Παραδέχομαι πως βλέπω πλέον με σκεπτικισμό το οτιδήποτε, πως δεν πείθομαι εύκολα. Από την άλλη, δεν είμαι και κάθετα καχύποπτος επειδή το περιβάλλον που ζω κατάντησε να μοιάζει με ναρκοπέδιο. Και ναι, με μια παιδαριώδη αφέλεια ομολογώ ότι θέλω να διαβάζω τέτοιες θέσεις αντί άλλων αδιέξοδων αμπελοφιλοσοφιών και επιδερμικών δήθεν απόψεων.

Υ.Γ. Μπορεί κάποιος να μου πει γιατί νιώθω τέτοια πίκρα όταν παίρνω τεύχος του Sonik; Τέτοια;

Πάνος Πανότας

These icons link to social bookmarking sites where readers can share and discover new web pages.
  • Digg
  • Sphinn
  • del.icio.us
  • Facebook
  • Mixx
  • Google
  • Furl
  • Reddit
  • Spurl
  • StumbleUpon
  • Technorati