Όσο κι αν τυποποιήθηκε κι εμπορευματοποιήθηκε, όσο κι αν τυλίχτηκε σε φιόγκους και πολύχρωμα κουτάκια, το Christmas Spirit είναι και φέτος εδώ, ζωντανό και επιτακτικό. Γιατί τελικά δεν πρόκειται μόνο για τις χαρμόσυνες καμπάνες της εκκλησίας, τους τόνους δώρων, τα χιλιάδες αληθινά και ψεύτικα έλατα, τα χαρμομελαγχολικά φωτάκια των δρόμων: Είναι, πολύ περισσότερο, μια προσωπική μας υπόθεση. Μια θρησκευτική επέτειος αγάπης, τοποθετημένη χρονικά στο τέλος της χρονιάς που φεύγει, μας καλεί όλους στον αναπόφευκτο ετήσιο απολογισμό των σχέσεών μας με τους γύρω μας, της συναισθηματικής μας ζωής γενικότερα.

Αλλιώτικα από τους εγωκεντρικούς κλυδωνισμούς των γενεθλίων, η γιορτή των Χριστουγέννων διεγείρει - αλλά και δοκιμάζει - τα συναισθήματά μας για τους δικούς μας ανθρώπους: απογυμνωμένη από το καταναλωτικό της περιτύλιγμα, η πράξη της αγοράς των δώρων αποτελεί τη συμβολική δήλωση οικογενειακής και κοινωνικής πίστεως, επιβεβαιώνοντας, μια φορά τον χρόνο, την ασφάλεια που μας παρέχει το οικογενειακό και φιλικό μας περιβάλλον. Έτσι πλημμυρίζουμε από συναισθήματα αποδοχής και ασφάλειας, τα οποία μας βοηθούν να ατενίσουμε με αισιοδοξία τη νέα χρονιά που έρχεται, να (επανα-)τοποθετήσουμε τους στόχους μας και να συνεχίσουμε την προσπάθεια, να τους κάνουμε πραγματικότητα.

Στον αντίποδα, αν η δοκιμασία της χριστουγεννιάτικης τελετής αποτύχει, αν αντί για επικοινωνία και αποδοχή βιώσουμε την επώδυνη διαπίστωση μιας κοινωνικής ή - το χειρότερο - ψυχικής μοναξιάς, τότε η μελαγχολία των ημερών είναι η χειρότερη του είδους: Μεγεθυσμένη από τις παραστάσεις εορταστικής ευτυχίας -πραγματικές ή κάλπικες- βασανίζει χιλιάδες ανθρώπους στην υφήλιο, χριστιανούς και αλλόθρησκους (αφού τα Χριστούγεννα, ως προϊόν της παγκοσμιοποίησης, γιορτάζονται πλέον παντού, έχοντας απεκδυθεί της θρησκευτικής τους σημασίας, διατηρώντας όμως το νόημα της κοινωνικής αποδοχής κι επιβεβαίωσης).

Νομίζω ότι όλοι μας, λίγο πολύ, έχουμε ζήσει και τις δύο πλευρές των Χριστουγέννων, τη λαμπερή και όμορφη, αλλά και τη σκοτεινή τους. Γιατί έτσι είναι η ζωή, με τις ασταμάτητες, απρόσμενες και γι’ αυτό ακαταμάχητες αλλαγές της. Και, πάνω απ’ όλα, με την αρχή του νέου έτους να μας περιμένει, κλείνοντάς μας στη γωνία το μάτι. Μια μονάχα στιγμή στο χρονικό άπειρο, στιγμή όμως συμβολική, που δίνει σε όλους μας δύναμη και ελπίδα, να συνεχίσουμε το ταξίδι της ζωής μας προς τα ονειρεμένα μέρη του μυαλού και της ψυχής μας.

Καλή συνέχεια σε όλους λοιπόν!

Ροζίτα Σπινάσα

These icons link to social bookmarking sites where readers can share and discover new web pages.
  • Digg
  • Sphinn
  • del.icio.us
  • Facebook
  • Mixx
  • Google
  • Furl
  • Reddit
  • Spurl
  • StumbleUpon
  • Technorati