Περί free press και πάλι ο λόγος, εννοώντας -φυσικά- τα ‘αντίπαλα δέη’ της athens voice και της lifo. Αυτή τη φορά δεν πρόκειται για μια γενικότερη παρατήρηση περί ύφους και attitude, αλλά για το συγκεκριμένο και απτό γεγονός της ταυτόχρονης δημοσίευσης συνεντεύξεων, των ίδιων ακριβώς προσώπων. Θυμάμαι την πρώτη φορά που το πρόσεξα, πριν λίγους μήνες: τότε μια εκ των δύο εφημερίδων είχε παρουσιάσει έναν γλύπτη, Διονύσης νομίζω ήταν το μικρό του όνομα και δημιουργούσε κακτοειδή γλυπτά, στον οποίο αφιερώθηκε δισέλιδη παρουσίαση, με φωτογραφίες κλπ. Ενώ λοιπόν διάβασα με ενδιαφέρον και καλοπροαίρετη ματιά το κείμενο, να σου την επόμενη εβδομάδα η ‘άλλη’ εφημερίδα, να γράφει για τον ίδιο ακριβώς καλλιτέχνη, πάνω κάτω τα ίδια πράγματα (και τί περισσότερο άλλωστε; γλύπτης είναι ο άνθρωπος, δεν είναι ο Leonardo Da Vinci). Η δεύτερη αυτή - και ταυτόχρονη στην ουσία - δημοσίευση δεν μου δημιούργησε εντυπώσεις καταξίωσης και καθολικής αποδοχής του παραπάνω προσώπου, αλλά αντίθετα γέννησε υποψίες, τόσο για την μικρή - μεγάλη παρέα των free press, που γράφουν τα ίδια πράγματα και δημοσιεύουν τις ίδιες συνεντεύξεις, όσο και για τους λόγους μαζικής προβολής του συγκεκριμένου καλλιτέχνη, τον οποίο εγώ τουλάχιστον προηγουμένως δεν γνώριζα (αν επρόκειτο για κάποιο ευρέως γνωστό πρόσωπο, θα δικαιολογούταν ως απλή σύμπτωση, λόγω αυξημένου ενδιαφέροντος).

Κι ακολουθούν τα φύλλα των δύο εφημερίδων της τελευταίας Πέμπτης (14/12), στις οποίες παρουσιάζεται ταυτοχρόνως η ίδια κοπέλα - συγγραφέας, η οποία μένει μόνιμα στην Αγγλία, και επέστρεψε πρόσφατα στην Αθήνα για μερικούς μήνες. Παρομοίως, το πρώτο κείμενο το διάβασα καλόπιστα. Όταν όμως, μετά από είκοσι λεπτά την ξαναείδα στην άλλη εφημερίδα, τότε επιβεβαιώθηκε αυτό που ήδη ήξερα (ξέρουμε): ότι ο (wannabe) δημοσιογραφικός - καλλιτεχνικός χώρος της Αθήνας λειτουργεί σαν ένα μεγάλο χωριό, όπου αρκεί να έχεις έναν δύο φίλους δημοσιογράφους, φίλους και μεταξύ τους, για να γίνεις το πρόσωπο της εβδομάδας. Όταν όμως δεν κρατιούνται ούτε τα προσχήματα, τότε η απλή γνώση μετατρέπεται σε πρόκληση, η οποία λειτουργεί σαν μπούμερανγκ, τόσο για την αξιοπιστία και το επίπεδο των εφημερίδων, όσο και -δυστυχώς- για τα ίδια τα προβαλλόμενα πρόσωπα, που ενδεχομένως να παρουσιάζουν ένα αξιόλογο έργο. Και εντάξει, οι συντάκες μπορεί να μην το γνώριζαν, αυτοί όμως που μίλησαν και φωτογραφήθηκαν και για τις δύο εφημερίδες μαζί, δεν τα σκέφτηκαν όλα τα παραπάνω;

Ροζίτα Σπινάσα

These icons link to social bookmarking sites where readers can share and discover new web pages.
  • Digg
  • Sphinn
  • del.icio.us
  • Facebook
  • Mixx
  • Google
  • Furl
  • Reddit
  • Spurl
  • StumbleUpon
  • Technorati