Λόγω αρκετών συγκυριών, που δεν προσπαθώ πια να αλλάξω, οι διακοπές μου τα τελευταία χρόνια πατάνε φθινόπωρο. Όταν εγώ κουνάω το μαντήλι φεύγοντας, το λιμάνι είναι γεμάτο από τα σκυμμένα κεφάλια όσων αδειάζουν τα πλοία με τα δρομολόγια επιστροφής. Τα βιβλία δε που παίρνω κάθε φορά μαζί μου είναι αρκετά για να σου μουδιάσει ο ώμος. Φέτος, πρώτο διάβασα το "No Logo", το τούβλο των εξακοσίων σελίδων της Naomi Klein. Ο υπότιτλός του, "Η Βίβλος του Αντι-εταιρικού Ακτιβισμού", τα λέει σχεδόν όλα. Με ξάφνιασε που έγινε best seller και διαφημίζεται πλέον ως τέτοιο. Αν η γραφή της Klein δεν είχε νεύρο, δύσκολα θα το τελείωνε κανείς. Και υπό μια οπτική γωνία πιθανόν και να μη μπορεί καν να θεωρηθεί ως ένα πολύ καλό βιβλίο. Ωστόσο, και μόνο το γεγονός πως τέτοιου είδους έρευνα και πληροφορίες δύνανται πλέον να φτάσουν εύκολα στον οποιοδήποτε, μονάχα ευχάριστο είναι. Είτε τις φτύσει, είτε τον προβληματίσουν, είτε δυσπιστήσει, είτε μειδιάσει, ο βασικότερος λόγος συγγραφής του "No Logo", αυτός της μιας κάποιας αφύπνισης, θα έχει επιτευχθεί.


Η Καβίτε, λοιπόν, είναι μια ζώνη παραγωγής και προώθησης εξαγωγών που βρίσκεται στην πόλη Ροζάριο, ενενήντα μίλια νότια της Μανίλα στις Φιλιππίνες. Πρόκειται για μια περιφραγμένη έκταση 2.800 στρεμμάτων, η οποία στεγάζει πάνω από 200 εργοστάσια και φυλάσσεται από ένοπλους φρουρούς. Μέσα της εξελίσσονται μερικές από τις πιο ντροπιαστικές εικόνες της σύγχρονης ανθρωπότητας με στοίβες από νεαρές κοπέλες που δουλεύουν εξαντλητικές ώρες για μερικά δολάρια τη μέρα. Πρακτικά, δεν ισχύει κανένα δίκαιο, καμία νομοθεσία, κανένα δικαίωμα. Και η Καβίτε μάλλον δεν είναι και η χειρότερη περίπτωση. Υπάρχουν ζώνες στην Κίνα και τη Σρι Λάνκα που μπροστά τους είναι παράδεισος.

Έξω από κάθε ηθική, αλλά και με κάθε (μα κάθε) τίμημα ο πρώτος κόσμος διατηρεί τις σχέσεις και αποστάσεις του από τον τρίτο. Οι ανεπτυγμένες οικονομίες συντηρούνται ρουφώντας σαν βρικόλακες τους παραγωγικούς πόρους των υπολοίπων και στη συνέχεια τους πουλούν πίσω τα προϊόντα τους. Είναι το κέρδος που διακινεί τα νήματα, και εκεί ο άνθρωπος γίνεται στυγνός εκμεταλλευτής. Κέρδος με κάθε αντίτιμο, κατά προτίμηση με κανένα. Οπότε, αν δείτε στα ράφια καταναλωτικά είδη, ειδικότερα ελκυστικές προσφορές, που σας κινούν την υποψία (υπάρχουν και τρόποι για να τα αναγνωρίσετε) πως είναι προϊόντα αθέμιτης παιδικής εργασίας αφήστε τα εκεί που βρίσκονται. Μπορεί η κίνησή σας αυτή να μη βελτιώσει τα πράγματα, θα σας κάνει, όμως, να νοιώσετε εσάς τους ίδιους πολύ καλύτερα. Άντε, μη ψυχοπλακωθούμε άλλο δευτεριάτικα. Έχουμε ολόκληρη βδομάδα μπροστά μας. nologo.org

These icons link to social bookmarking sites where readers can share and discover new web pages.
  • Digg
  • Sphinn
  • del.icio.us
  • Facebook
  • Mixx
  • Google
  • Furl
  • Reddit
  • Spurl
  • StumbleUpon
  • Technorati