«Δεν έχει σημασία ποιος το λέει, αλλά τι λέει»... Ωραίο και ιδεαλιστικό δεν ακούγεται; Σημασία έχουν οι ιδέες, οι απόψεις, και όχι τα πρόσωπα... Πρόκειται ουσιαστικά για μια άλλη διατύπωση ενός γνωστού ζητήματος: πόσο ανεξάρτητο είναι το μήνυμα από το μέσο; Θα θέσω εξ αρχής κοφτά τη θέση μου. Η άποψη κι ο φορέας της είναι αξεδιάλυτα διαπλεκόμενα σαν σιαμαία δίδυμα! Κατά συνέπεια, άποψη που δεν στηρίζεται από πρόσωπο είναι για μένα εξ ορισμού και αντικειμενικά λειψή!

Η γοητεία της ανωνυμογραφίας δεν είναι καθόλου κρυφή ούτε και δυσεξήγητη. Η ασφάλεια του ανώνυμου ανθρώπου... Να είσαι αόρατος και οι άλλοι να νιώθουν την παρουσία σου. Να είσαι κρυμμένος πίσω από το φαντασιακό σου ταμπούρι και να πετροβολάς με την άνεση σου. Μυστήριο... Μια ακίνδυνη εκτόνωση... Η ηδονή του κουκουλοφόρου... Νιώθει μια παράξενη δύναμη αυτός που κάθεται πίσω από ένα πληκτρολόγιο και ξέρει ότι δεν θα δώσει λόγο σε κανέναν για ότι γράψει...

Η έκρηξη του Διαδικτύου έφερε νέα διέξοδο στις «χύτρες» που ασφυκτιούσαν. Το δίκτυο έγινε ο παράδεισος του ανώνυμου. Μια άναρχη, αδέσποτη κατάσταση, που απελευθέρωσε πολλές κρυφές δημιουργικές δυνάμεις, αλλά δημιούργησε και μια τεράστια χωματερή άχρηστης πληροφορίας. Απόλυτη έκφραση του φαινομένου αυτού τα blogs. Τα οποία πια έχουν πολλαπλασιαστεί με ρυθμό ...βακτηρίων (μέχρι και το MIC μπήκε στο χορό!). Προς το παρόν βρισκόμαστε ακόμη στη φάση της εκρηκτικής εκθετικής ανόδου. Το εάν θα ακολουθήσει η αναγκαία σκληρή φυσική επιλογή, στα πλαίσια ενός ψηφιακού δαρβινισμού, είναι ένα θέμα που μένει να αποδειχθεί στην πράξη.

Διαβάζω πάντως, σε διάφορα blogs, ελληνικά και ξένα, υπερφίαλες αναλύσεις, προβολές συνήθως προσωπικών φιλοδοξιών και επιθυμιών, του τύπου «τα blogs θα σημάνουν το τέλος της παραδοσιακής δημοσιογραφίας» και άλλα τέτοια ηρωικά και επικά. Αλήθεια όμως, πως θα γίνει αυτό; Με το κάθε ανώνυμο «μειράκιο», που εζήλωσε τη δόξα του Αποδυτηριάκια, του Βηματοδότη και άλλων πρωτοπόρων της ...έγκυρης, ανεξάρτητης δημοσιογραφίας; Δεν είναι τυχαίο ότι οι εφημερίδες πολλές φορές χρησιμοποιούν τις ανώνυμες στήλες τους για να υποστηρίξουν διακριτικά ύποπτα συμφέροντα, να επιτεθούν, να εκβιάσουν, να αφήσουν υπονοούμενα... Με την ευκαιρία του αφιερώματος στον Μάνο Χατζιδάκι, θυμηθήκαμε εκείνα τα κατάπτυστα πρωτοσέλιδα και σχόλια της Αυριανής. Παρατηρήσατε κάτι; Ότι και αυτά ήταν ανώνυμα!

Με αυξανόμενη λοιπόν τη ζήτηση για εγκυρότητα και αξιοπιστία, σε εποχές υπερκορεσμού πληροφόρησης, ποιος θα δώσει σημασία στον ανώνυμο blogger-«δημοσιογράφο»; Μόνο ίσως κάποια κουτσομπολίστικα έντυπα ή εκπομπές μεσημβρινής δυσωδίας που αναζητούν ρουφιάνους για να εμπλουτίσουν τη θεματολογία τους. Εκτός βέβαια αν ζήσουμε ξανά σε φασιστικό καθεστώς, τα οποία ως γνωστόν έχουν σε ιδιαίτερη εκτίμηση τους ανώνυμους!

Αντώνης Ξαγάς

These icons link to social bookmarking sites where readers can share and discover new web pages.
  • Digg
  • Sphinn
  • del.icio.us
  • Facebook
  • Mixx
  • Google
  • Furl
  • Reddit
  • Spurl
  • StumbleUpon
  • Technorati