Οκ, λοιπόν, ιδού η πλέι-λιστ μου στο πρόσφατο πάρτυ του Μικ από τα μεσάνυχτα μέχρι τις δυο το πρωί, στο μέσα (lounge) χώρο του Σόουλ. Αυτό που μάλλον άρεσε τόσο σε κάποιους από σας ήταν πιθανόν οι μίξεις που προέκυψαν, αλλά δυστυχώς δε μπορώ πια να ορκιστώ τι ακριβώς μίξαρα με τι... σόρι.

Με σούπερ λιντ-ιν το The very best of Neil Diamond των SFA από το μπριόζο ποπ δίδυμο Πατώκου / Παπαδόπουλου, άλλαξα με Ούνα Παλόμα Μπλάνκα (George Baker Selection, 1975), να σκάσουν κάνα γελάκι η Χίλντα κι η Νάντια που καθόταν απέναντι και μετά τό’να έφερε, η σειρά κατά προσέγγιση, τ’ άλλο: First communication Gang Gang Dance (2008), Searching for mr right Young Marble Giants (1980), The robots RotFront (2003, κάποιος χαμογελαστός απ’ το μπαρ μου αυξάνει την ένταση), Naughty Miranda Indians In Moscow (1983), Tomorrow Ladytron (2008, με ρωτάει κάποιος απ’ το μπαρ, τι είναι το Μακ, α, το Μικ εννοείς, του εξηγώ), Post industrial boys GoGi Ge Orge (2004), Out of the unknown the Died Pretty (1984, αυτή τη μίξη τη θυμάμαι), Help I’m alive Metric (2009), Eine symphonie des grauens The Monochrome Set (1979), Polaris Bostich (2001), Thou shalt always kill (de la edit) Dan Le Sac vs Scroobius Pip (2009), Zoo music girl Birthday Party (1981), Lovewood The Sandals (1994, μισό να πιώ λίγο μεταλλικό νερό, προσφορά του μπαρ), Para no vivir desesperado Instituto Mexicano del Sonido (2007), Beaten metal (rykios edit) Antibalas (2007), WRU John Zorn plays Ornette Coleman (1989, στα δυο λεπτά του οποίου άδειασε προς στιγμήν το μισό λάουντζ, χα χα), Intermission The Residents (1983), The flowers of romance (single version) PIL(1981), St Petersburg Brazilian Girls (2008), Skull in my room Crocodiles (2009), Hombre secreto The Plugz (1984), Hadid (single version) Quickspace (1998), My mother was a friend of an enemy of the people Blurt (1980, το μπαρ μου ζητάει με τρόπο REM, δεν έφερα), March of worms Do Make Say Think (2008, εδώ κάποιος νευριασμένος απ’ το μπαρ μου κατεβάζει την ένταση), IZ-US Aphex Twin (1997), Let’s start a band Amy MacDonald (2007), Tempo Antony Red Rose (1985), Some love New Age Steppers (1983), Billy killer Jean Grae (2008), Magic doors Portishead (2008), Anonymity Dance Chapter (1980), Sixteen tons Tennessee Ernie Ford (1955). Που και που κατά τη διάρκεια του δρώμενου άφηνα το Ντάφυ Ντακ να κάνει voice-over (you’ re indespicable!). Παρέδωσα κονσόλα στον Κώστα Αδαμόπουλο λουπάροντας το Wire του Jon Hopkins (2009, το μπαρ χλώμιασε, βάλτε μουσική, ρε), που το άλλαξε με το Beautiful Boys των Cocorosie για να ξετυλίξει ένα μελωδικό σετ μέχρι το τέλος του πάρτι.

Αυτά και συγγνώμη για τα κομμάτια που πηδούσαν.

Γιάννης Πλόχωρας