Σε μια Αθήνα γεμάτη αστυνομία, γίνονται οι χειρότερες, πιο άνανδρες αλητείες. Από πολλές πηγές εκπορευόμενοι τραμπούκοι λυμαίνονται την πόλη μας επιβάλλοντας τη βία τους ανά πάσα ώρα και στιγμή. Μετα-δημοκρατικό καθεστώς του φόβου, η Αθήνα γίνεται σιγά σιγά η πόλη του μίσους. Που ξεσπά ύποπτα κι απελπιστικά ανεμπόδιστα. Με τον πολιτικό κόσμο να αντιμετωπίζει τα φαινόμενα με μια ηττοπαθή αμηχανία, που προηγείται κατά πολύ της έμπρακτης ανικανότητας.

Εν μέσω του παραπάνω κλίματος, από το ράφι του βιβλιοπωλείου διάλεξα το εντελώς καινούργιο ‘Στιγμές από την προσωπική μου διαδρομή’ του Λεωνίδα Κύρκου (εκδόσεις ‘Εστία’, Ιούνιος 2007). Το ενδιαφέρον μού κέντρισε ο ανθρωποκεντρικός κι ανθρώπινος χαρακτήρας που υπόσχονταν τόσο η φωτογραφία στο εξώφυλλο, όσο και τα λόγια στο οπισθόφυλλο. Πράγματι, ο συγγραφέας του επέλεξε να μας μεταφέρει την αίσθηση και το χρώμα από την προσωπική του διαδρομή, με τη διήγηση απλών μα ενδεικτικών γεγονότων και περιστατικών, ιδωμένων με το βλέμμα του καθημερινού ανθρώπου και γραμμένων σε γλώσσα ευανάγνωστη. Εκφράζοντας τη γνώμη του για άλλες πολιτικές προσωπικότητες με διακριτικό, μα όχι υπόγειο τρόπο. Ευχάριστη συνοδεία στην καλοκαιρινή ανάπαυλα, συνιστάται ακόμη και για χαλαρό διάβασμα στην παραλία.

Αυτό που μου έκανε όμως εντύπωση, γι’ αυτό και αναφέρω το παραπάνω ανάγνωσμα, είναι η ομιλία του Λεωνίδα Κύρκου στη Βουλή, που έλαβε χώρα το 1980, με αφορμή το θάνατο δύο διαδηλωτών στην πορεία του Πολυτεχνείου. Δεκαεπτά χρόνια μετά και είναι απόλυτα επίκαιρη, γι’ αυτό νομίζω και την παράθεσε αυτούσια στο βιβλίο του, κι όχι μόνο ως δείγμα απροετοίμαστου προφορικού λόγου, όπως ο ίδιος αναφέρει.

Επτά μόλις χρόνια μετά την πτώση της χούντας, ο λόγος του είναι καταπέλτης, όταν αναφέρεται στους ‘γνωστούς μας αγνώστους’, που ακόμη και σήμερα επιβάλλουν τη βία τους ανενόχλητοι - κι όχι μόνο ενάντια στη ‘βία της εξουσίας’, αλλά και ενάντια σε οτιδήποτε δεν τους αρέσει και δεν τους βολεύει, όπως π.χ. στο ‘θεσμό’ της αγοράς εισιτηρίου, προκειμένου να δεις μια συναυλία. Παραθέτω τα ακόλουθα αποσπάσματα:

«… Δεν ήταν λοιπόν όλοι αυτοί οι 2.000 νέοι, που είχαν συγκεντρωθεί, αποφασισμένοι να πάνε με κάθε τρόπο στην Πρεσβεία. Υπήρχαν οι αποφασισμένοι, οι οπλισμένοι με λοστούς και αλυσίδες, οι εγκάθετοι, τα καθάρματα - θα μου επιτρέψετε αυτή τη λέξη. …Δεν έχω καμία επιείκεια για κείνους που κρατούν ρόπαλα και αλυσίδες. Τους γνωρίσαμε σε τόσες και τόσες περιπτώσεις. Είναι καθάρματα. …Τα φαινόμενα της αναρχίας δεν είναι φαινόμενα εσωτερικά δικά μας μόνο, είναι φαινόμενα ευρωπαϊκά. …Γιατί τα θέματα των ιδεολογικών διαφωνιών και τα θέματα των κοινωνικών διεξόδων που εκτρέφουν αυτή την απογοήτευση, αυτή την αποθάρρυνση, αυτά δεν αντιμετωπίζονται με τις αστυνομικές μεθόδους της βίας. Αντιμετωπίζονται με άλλες μεθόδους, με την ασφυκτική ιδεολογική και ηθική απομόνωση, την οποία πριν από όλους χρωστούν να πραγματοποιούν τα κόμματα της Αριστεράς. Και εδώ πρέπει να αναγνωρισθεί μια συμβολή των κομμάτων της Αριστεράς στην πατρίδα μας, αν και πρέπει, σε αυτό το σημείο, να ασκηθεί και κριτική προς ορισμένο τμήμα των δυνάμεων της Αριστεράς, που νομίζει ότι είναι δυνατό με μεθόδους βίας να αναχαιτιστούν τέτοιες ιδέες.

…Πιστεύουμε ότι οι ιδέες δεν νικιούνται με τη βία. Αντίστροφα, η βία οπλίζει αυτές τις ιδέες κα τις γιγαντώνει. …Και είναι δυνατόν να έλθει τώρα κανείς να μας κατηγορήσει ότι είμαστε εμείς πίσω από τις αθλιότητες αυτών των καθαρμάτων, που έσπαζαν βιτρίνες και λεηλατούσαν; …Ύστερα από όσα σας ανέφερα, μπορώ να προχωρήσω σε ένα πρώτο αίτημα: Κύριε υπουργέ, διαλύστε τα ΜΑΤ. Δεν προσφέρουν ποτέ τίποτα καλό. Έγιναν όργανα βαρβαρότητας και ανωμαλίας. Προχωρήστε σ’αυτό που έχετε εξαγγείλει, το ήπιο κλίμα και στο οποίο βρήκατε ανταπόκριση …».

Αφήνω τα σχόλια σε εσάς - προσθέτοντας μόνο ότι η συγκυρία της δύσκολης κατάστασης της υγείας του δίνουν στα λόγια του ακόμα μεγαλύτερη βαρύτητα.

Ροζίτα Σπινάσα

These icons link to social bookmarking sites where readers can share and discover new web pages.
  • Digg
  • Sphinn
  • del.icio.us
  • Facebook
  • Mixx
  • Google
  • Furl
  • Reddit
  • Spurl
  • StumbleUpon
  • Technorati