4 comments

1. 

   Comment by Anonymous on 11:25 PM

   O Λεωνίδας που θυμάμαι είναι ένα λαϊκό παιδί με ακραιφνή καλοσύνη, ευεργετική πραότητα και σωστή δισκοθήκη. Το ότι μόλις έμαθα ότι δεν θα τον ξαναδώ φορτίζει με περισσότερα βατ την προσωπική μου απέχθεια για το «θαύμα της ζωής» και τον «πανάγαθο» που είναι, απ’ ό,τι μου λένε, δημιουργός του, με την έννοια ότι πέθανε ένας άνθρωπος που με συμφιλίωνε με τη ζωή και δεν υπάρχει κανένα θαύμα και τίποτα πανάγαθο σ’ αυτό. Για το Λεωνίδα μάλιστα, δεν υπάρχει καν ζωή. Χα χα.

2. 

   Comment by Anonymous on 5:48 PM

   χασαμε εναν αγνο μουσικοφιλο εναν αγνο εραστη της μουσικης που τοσο αγαπησε η γενια μας, της ροκ...τοσο ξαφνικα και τοσο αδικα που δε μπορω να το πιστεψω ακομα. μεσα απο τη μουσικη του eric burdon & the animals που λατρευες φιλε ΛΕΟ προσπαθω ματαια να επικοινωνησω μαζι σου...
   long live rock h roll Γιαννης Μαγρας

3. 

   Comment by Anonymous on 10:39 PM

   Από τους πρώτους της παρέας του Rollin Under που δούλευε εξαντλητικά, πάντοτε όμως παρών στις Σαββατιάτικες συναντήσεις στο μαγαζί γύρω από τον Μπάμπη.
   Όταν καθημερινές περνούσε καμιά φορά κατακουρασμένος από τη δουλειά, άκουγε μουσική, πάσαρε ακριβείς απόψεις, έφευγε φρέσκος. Δεν τον θυμάμαι ποτέ να μην χαμογελάει (εκτός αν ήταν αφηρημένος), δεν τον θυμάμαι να μην έχει έξυπνη ατάκα να πετάξει σε οτιδήποτε λεγόταν. Όταν του έλεγα τα βαρέθηκα όλα Λεωνίδα, γελούσε και μου πρότεινε 4-5 ονόματα, κλείνοντάς μου το μάτι. Άκου αυτούς και πες μου μετά. Διαμάντια όλα. Όταν του έλεγα τίποτα περίεργα που κολλούσα, ξαναγελούσε: πώς ξέφυγες έτσι; Ήταν παρών στα χρόνια του περιοδικού και έδινε μερικά σταράτα κείμενα, «έτσι για να συμπληρώσετε ύλη». Βλέμμα μισό πατρικό μισό κολλητού, άνθρωπος - αξία. Είχα να τον δω πάνω από τρία χρόνια. Δεν έχω κάποια φράση να τελειώσω το κομμάτι.
   Λάμπρος.

4. 

   Comment by Anonymous on 7:53 AM

   Αφήνω κι εγώ εδώ το λουλούδι που δεν μπόρεσα να αφήσω από κοντά. Το μόνο που με παρηγορεί είναι ότι ήξερε πόσο τον αγαπόυσαμε και τον εκτιμούσαμε όλοι εμείς που τον ξέραμε από τότε, και αυτό φαινόταν στο βλέμμα του όταν ήταν μαζί μας.

Post a Comment