Πλάκα πλάκα είχα καιρό να μπω σε βιβλιοπωλείο και να βγω (μετά από άγνωστη ώρα, αλλά σιγά το θέμα τώρα), παίρνοντας μονοκοπανιά δύο ξενόγλωσσα μουσικά βιβλία.

Δε ζητάω και πάρα πολλά πλέον από το χαρτί. Ένας επιμελής μουσικός φαν μπορεί και να θέλει περισσότερα. Εγώ, αν κάτι διαβάζεται εύκολα, αβίαστα και ευχάριστα, μου κινεί το ενδιαφέρον, και τρέφει την προσοχή μου μέχρι να δω το οπισθόφυλλο, είμαι ευτυχής. Αν τώρα μαθαίνω κιόλας και κάποια πραγματάκια που δεν ήξερα, το στήνω το πανηγύρι. Ε, αυτά ακριβώς (όλα μαζί, πακέτο που λέμε) έχουμε στον πάγκο σήμερα.

Πρώτον, το “I Hate Myself and Want to Die” του Tom Reynolds. Η έκδοση είναι η πρώτη, και περσινή, αμερικάνικη. Ο υπότιτλος του βιβλίου τα λέει όλα περί του περιεχομένου του: “The 52 Most Depressing Songs You’ve Ever Heard”. Καταλαβαίνετε, φυσικά, την άκρα υποκειμενικότητα του θέματος, την οποία, ωστόσο, ο συγγραφέας προσπαθεί απ’ την αρχή μέχρι το τέλος να αποβάλλει: μια η πολύ καλή και έξυπνα δοσμένη εισαγωγή/ «ανατομία της μελαγχολίας», μια τα σχέδια ανάμεσα στα κεφάλαια (υπογραφή: Stacey Earley), μια η ειδική μνεία-ανάλυση “why it’s depressing” σε καθένα τραγούδι, και τα κατάφερε. Βέβαια, έτσι όπως στήνει την ανάπτυξη ο Reynolds το κάνει να μοιάζει με δώρο για την παραμονή των… Χριστουγέννων και όχι της Πρωτομαγιάς, αλλά μόνο σ’ αυτό μη σταθείτε. Αν και είμαι της γνώμης πως σε τέτοια θέματα ή τις δίνεις όλες τις επιλογές ή καμία, θα δώσω απλά μια γεύση αλά MiC top-11 (με ανάποδη σειρά, όπως παρουσιάζονται και στο βιβλίο). Κρατηθείτε γερά…

11. “One” – Metallica
10. “People Who Died” – The Jim Carroll Band
9. “Sister Morphine” – Marianne Faithfull
8. “Hurt” – Nine Inch Nails
7. “Strange Fruit” – Billie Holiday
6. “DOA” – Bloodrock
5. “Seasons In The Sun” – Terry Jacks
4. “Total Eclipse of the Heart” – Bonnie Tyler
3. “Honey” – Bobby Goldsboro
2. “The Shortest Story” – Harry Chapin
1. “The Christmas Shoes” – Newsong

Από το να σχολιάζετε στο βρόντο, καλύτερα φτιάξτε τη δική σας λίστα, να πιάσουν και τόπο τα λόγια.

Το άλλο βιβλίο είναι κάνα χρόνο παλιότερο του προηγούμενου και είναι το “Take a Walk on the Dark Side” του πολύ R. Gary Patterson. Κι αυτό όπως και το προηγούμενο εκδόθηκε στην Νέα Υόρκη. Αν το μυαλό σας πήγε κατευθείαν σε γότθους και άλλα συναφή, είναι δικό μου το λάθος, δεν έδωσα αρχύτερα το δεικτικό υπότιτλό του: “Rock and Roll Myths, Legends, and Curses”. Τώρα νομίζω είμαστε εντάξει.

Ο συγγραφέας συνδέει μέσα από τα κεφάλαια του βιβλίου διαφορετικά μεταξύ τους πρόσωπα, φυσιογνωμίες και ιστορικά συμβάντα. Όλα έχουν ένα κοινό χαρακτηριστικό, έχουν απασχολήσει και συνεχίζουν να απασχολούν τη μουσική μυθολογία που αρέσκεται στο να βρίσκει σκοτεινές και περίεργες συμπτώσεις, να σκαλίζει ανεπιβεβαίωτες φήμες και ανεξιχνίαστα ατυχήματα, να πιστεύει σε κατάρες, φυλαχτά, κρυπτικά μηνύματα και φαουστικές επικλήσεις στον ακατονόμαστο κ.ο.κ. Είτε ασπαστείτε τα πάντα σε αυτές τις σελίδες, είτε κάποια, είτε τίποτα απολύτως, ένα είναι σίγουρο, θα τις διαβάσετε μονορούφι και θα τις τελειώσετε πριν καλά καλά το καταλάβετε. Σε αυτό βρίσκεται η μαγκιά τόσο του ίδιου του βιβλίου όσο και του συγγραφέα του.

Πάνος Πανότας